วัดเก่าแก่สมัยกรุงศรีอยุธยาเมื่อสมัยพระยาโคตรบองขึ้นครองราชย์ เดิมเรียกที่แห่งนี้ว่า กองช้าง เพราะเป็นที่พักของกองช้าง ต่อมาเรียกเพี้ยนกันเป็น คลองช้าง กระทั่งทางราชการได้เปิดโรงเรียนประชาบาลขึ้นที่วัด จึงได้เปลี่ยนชื่อเป็น วัดโรงช้าง สิ่งที่น่าชมของวัดนี้อยู่ที่พระพุทธรูปใหญ่กลางแจ้ง 3 องค์ เป็น พระพุทธรูปปางมารวิชัย ปางห้ามญาติ และปางไสยาสน์ รวมทั้งเจดีย์องค์ใหญ่ของวัดซึ่งสร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2517 บริเวณรอบองค์เจดีย์มีตู้พระไตรปิฎก 108 ตู้ ภายในองค์เจดีย์ได้สร้างเป็นห้องลับใต้ดินเพื่อใช้สำหรับเก็บแผ่นอิฐจารึกพระไตรปิฎกจำนวน 84,000 พระธรรมขันธ์